Missen

Missen is iets raar, het komt in vlagen en wordt soms door de gekste dingen getriggerd.

Met mijn Antwerpse roots heb ik nooit iets gehad met de moederdag in mei… die in augustus is de enige echte 🙃 (die werd ook al jaren eerder ingevoerd, maar dat is een verhaal voor een andere dag…)
Toen mijn broer, zus en ik nog op de lagere school zaten, maakten we op school braaf een of ander kunstwerkje dat steevast werd afgegeven met de woorden “maar dees is niet den echte, hé”.

En dan plots, bijna 5 jaar na het overlijden van mijn mama, krijg ik het van de ene dag op de andere lastig met die stomme moederdag in mei. Iets wat ik tot vorig jaar alleen maar had met “den echte”.

Vegan stroganoff

De laatste jaren verdelen we voor de grotere familiefeesten de taken en het menu.

Van zodra er meer dan 2 of 3 mensen vegetarisch of vegan eten, wordt het voorzien van een optie voor hen een afzonderlijke taak.
Eentje die ik meestal op mij neem omdat ik nu eenmaal degene ben die het meest van experimenteren houdt, het niet erg vind om een paar uur gerechten op te zoeken en uit degene die ik het meest interessant vond een nieuw recept samen te stellen.

En zo komt het dat ik na de uitroepen “wie gebruikt er nu champginons uit blik” en “waarom zit er hier geen wodka in” besloot 2 recepten te combineren en op zoek ging naar een site die mij kon vertellen wat de verhouding tussen verse champignons en champignons uit blik.

Het resultaat werd door zowel de vegetariërs als de vegans erg gesmaakt en ware het niet dat meneer de Huiswolf niks van padestoelen moet weten, ik zou het zeker thuis nog eens op de menu zetten.
Nu mogen jullie dat in mijn plaats doen 🙃


Ingrediënten

2 paprika’s

400 gr champignons

4 portobellos

300g diepvriesspinazie

140g tomatenpuree

4 bosuitjes

150 ml groentebouillon (eventueel vers gemaakt)

350 ml Alpro cooking (ik gebruikte haver, maar ook soya en rijst zijn geschikt)

2 tl mosterd

2 tl paprikapoeder

1 tl chilipoeder

2 teentjes knoflook

3 el wodka

Bereiding

  1. Snij portobello en paprika in reepjes en de champignons in stukjes
  2. Snippper de bosui in ringgetjes en hak de knoflook fijn
  3. Stoof de look gedurende 1 min
  4. Voeg de paprika toe en stoof 3 min
  5. Voeg de paddestoelen toe en bak 5 tot 10 min (of tot ze geslonken zijn)
  6. Voeg de diepvriesspinazie toe en laat al roerend ontdooien
  7. Voeg mosterd, tomatenpuree en bouillon toe en roer goed
  8. Voeg de kruiden toe en roer goed
  9. Voeg de Alpro kookroom en de wodka toe, zet op een iets lager vuur en laat 10-tal min pruttelen en roer regelmatig door
  10. Voeg nu de ring bosui toe

Extra tips
– je kan op voorhand bereiden tot en met stap 9 en tijdens het heropwarmen de bosui toevoegen
– voor een mildere versie kan je de mosterd en het chilipoeder halveren of wat extra room of tomatepuree toevoegen

Serveertips
– serveer met rijst, wilde rijst, pasta naar keuze of gnocci
– garneer bij serveren op borden met wat peterselie of basilicum

Disneybounding

Ik ben een Disneyfan… Ok, ok, ik ben een Disnerd (http://disnerd.urbanup.com/16179997) en een onderdeel daarvan is Disneybounding.

Disneybounding is eigenlijk het verkleden als geliefde Disneyfiguren… zonder daarvoor een kostuum te dragen.
Het nabootsen van de personnages gebeurt door middel van accessoires, colour blocking en met veel aandacht voor detail.

Ik ontdekte het fenomeen toen ik leerde dat het voor volwassenen niet toegelaten is om Disney kostuums te dragen in de parken (behalve voor speciale gelegenheden zoals Halloween), en experimenteerde er voor de eerste keer mee in 2020.

Uiteraard ging ik meteen voluit, door van elke outfit die ik meenam voor mijn trip naar Disneyworld een Disneybound outfit te maken.
En ik moet toch wel iets goed gedaan hebben, want naast herkenning van andere parkbezoekers en de castmembers, heb ik er mijn most magical Disney moment aan te danken! 💜💜💜

Het verbaast vast niemand dat ik de smaak gelijk te pakken had.
Het resultaat is dat ik in oktober 2021, naar aanleiding van de 50ste verjaardag van Disneyworld, een hele maand gedisneybound heb.
En omdat mijn ideetjes toen nog helemaal niet op waren, probeer ik sinds begin dit jaar elke dinsdag nieuwe outfit te bedenken. Op Twitter te volgen onder #disneybounddinsdag .

Moederdag

Ook in 2022 zijn we in Antwerpen nog steeds tegendraads en vieren we de enige echte moederdag op 15 augustus. (We waren eerst, dus we mogen zeggen dat dat de enige echte is!)

Mama moeten we ondertussen al 4 jaar missen en dus bestel ik bij speciale gelegenheden, uit naam van alle kinderen en kleinkinderen (dat zijn er ondertussen 3), een mooi boeket om bij haar urne te zetten.

We hadden eigenlijk geluk dit jaar dat papa thuis was om het aan te nemen, want de levering kwam een dag te vroeg, en papa ging net vertrekken naar mijn tante alwaar we ons grote jaarlijkse moederdagfeest zouden houden.
Sinds oma er niet meer is, heeft tante Lea de rol van stammoeder overgenomen en dus houden we daar nu jaarlijks een bbq.

Zoals altijd was het een fijn weerzien met lekker eten, gekke uitspraken, een aantal gebroken glazen en veel mooie toekomstige herinneringen.

(Onuitgesproken) dresscodes negeren met Zomermaan

Een van de makkelijkste manieren om bij een grote groep te horen, is de (onuitgesproken) desscode overnemen.
Zoals helemaal in ‘ t zwart en met combatboots naar een metal festival gaan of een jeans een geeky t-shirt dragen voor een tech meetup.

Ik ben tot de vaststelling gekomen dat dat voor mij niet werkt, dan voel ik me een faker die te hard probeert.
Blijkt dat mijn jurkjes mijn draagbare comfort zone zijn en dat ik me daarin het beste voel, ook (en misschien wel vooral) wanneer ik niet opga in de massa.

Ondertussen ben ik een kei geworden in dat omarmen en verscheen ik de voorbije maand in gothy outfits op een techy unconference en met jurkjes op wandelingen.

Rest alleen de vraag of de outfit op bovenstaande foto nu eigenlijk wel of niet binnen de dresscode voor Rammstein viel? Want als puntje bij paaltje komt, is goud natuurlijk wel een edelmetaal!

Als het kriebelt, moet je bloggen

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier voor het laatst iets gepost heb.
De afgelopen jaren zijn nogal tumultueus geweest en het eerste wat uit het raam vliegt (en het laatste wat weer welkom is in huis) als ik me niet goed voel, is schrijven.

Zonder uit te weiden over de afgelopen 6 jaar (-ish), denk ik dat het belangrijk is om aan te stippen hoe ik nog steeds aan de beterende hand ben van de onverwachte neveneffecten van een routineoperatie, die resulteerde in:

  • een lopende revalidatie van +2 jaar
  • het volledig opnieuw moeten opstarten van die revalidatie na de covid lockdown van 2020 en het sluiten van mijn kinepraktijk (ongeveer 9 maanden na de operatie).
  • nogal wat gewichtstoename (medicijnen, niet kunnen sporten, mijn gevoelens eten,…)
  • het niet kunnen werken gedurende 2 jaar en het geleidelijk terug opstarten sinds oktober
  • de mentale druk van al het bovenstaande

Het gaat weer goed met me, er zijn ook echt wel heel wat fijne dingen gebeurd en ik heb geleerd te waarderen wat ik WEL kan, zelfs meer dan ik voorheen deed.

En aangezien ik mijn liefde voor ratelen en schrijven nog niet verloren ben, wordt het tijd dat ik dat ook hier weer ga doen!

Gaming for Muco 2016

Dat ik van spelletjes spelen hou en regelmatig een goed doel steun, dat was hier al wel geweten. Dat ik dat volgend weekend opnieuw ga combineren is misschien wel nieuws.

Voor het derde jaar op rij is februari de maand waarin er een heel weekend lang spelletjes gespeeld worden ten voordele van de Belgische Muco Vereniging.
Neem zeker een kijkje op hun site om te kijken wat ze doen en om meer te leren over wat lijden aan muco inhoudt.

Het event wordt georganiseerd door de Gentse Thunderbolts en bestaat uit een avond en dag games met aangepaste spelregels en mogelijkheden tot valspelen tegen betaling voor de leden van de club en op zondag 28 februari een familiedag waar ik al mijn spellen spelende vrienden tegen het lijf hoop te lopen!
Op de familiedag is iedereen, groot en klein, welkom voor het spelen van spelletjes.
Er worden zelfgemaakte taart en snoeperijen voorzien en er is een heuse veiling met cartoonist Lectr als veilingmeester.
De “place to be” is de Outpost in Gent.

 

En hoe is dat nog met Zomermaan?

Met de start van het nieuwe jaar probeer ik hier de stilte te doorbreken.
Na erg slecht famillienieuws in oktober, lukte het even niet meer om uit mijn woorden te geraken. Hoewel ik nog niet helemaal klaar ben om dat slechte niews hier te delen, ben ik wel terug klaar om andere dingen te delen… Hoe het zo ondertussen met mij is bijvoorbeeld…

 

Wel, na 9 maand thuis begin ik morgen terug te werken. Spannend!
Ter voorbereiding van mijn terugkeer, had ik een aantal gesprekken met mijn baas en HR; zo werd een inwerkschema opgesteld en kreeg ik tijdelijk een laptop om mijn mails bij te lezen (en er ontzettend veel weg te smijten/archiveren) en de nieuwste procedures voor te bereiden.

En om mezelf een morele boost te geven, kocht ik een nieuwe outfit voor mijn eerste dag.

.